Sen/siz Şiiri - Dilek Akın

hayatı sen/siz doldurmaya gidiyorum
bir güvercin gagasından
hüzünler okumaya...

Eros'un aşkını
Nuh'un gemisine yüklüyorum
ruhuma saplanan krampları
bir bir kırarken
yağmura yaslanmış
bir gölge seriliyor önüme
tutkuya sarılıyor
umuda sığınıyorum
suretim silindikçe
sığmıyorum
büyüyorum kendime
sen hiç bilinmeyen bir dilde
ağıtlar yakarken
ve yakarırken Tanrı'ya
sesin çarpa çarpa duvarlara
ölümün çok sesliliğinde
bir melodram sahnesiyle
düş artık perdelerden...

hayatı sen/siz oldurmaktan gidiyorum
bir sevinç busesi çalıp
hiçliğe her şeyi yakıştırmaya...