Sen Sitarê Şiiri - Zehra Yaden

SEN SİTARÊ

En çok kendimi özledim, Sitarê..
En çok kendimi.
Baktığım da sırtıma, yüzüme bakamıyorum aynadan.
Kendimle epeydir konuşamıyorum da.

İnsan oğlu bu, avutur durur.
Yalanlar içinde, bir şeyler uydurur..
Kim kimde ziyan olur.?
İnsan oğlu bu Sitarê, uzak durmakta fayda olur.

Biri geçmiş karşıma pençeleri gibi,
Aklım, bir hayli yorgun olur.
Biri girmiş kalbime, talan edip durur.
Bu yüzden bize yalnızlık şifa olur..

Ey, saçlarını öremediğim, kızıl saçlı hayalim,
Sana yıldızlardan bahsedeyim..
Sürekli kaysın, kayarak gökyüzüme tutulsun istediğim; uzakları aşk bilip sevdiğim, ne için bu güzellik?

Henüz yanına varamadığım,
Varınca kalbini aşıracağım..
Sen çok güzelsin Sitarê, yazık etme kendine!
Dön sırtını tabiatına, Tanrı'dan sonra; tap kendine..
Kimse bilmesin Sitarê, kapat camları kapıyı.