Hayatım hep sınadı, her sene dört mevsimde..
Satır satır ezberi hiç düşünmeden yaktın!
Beklerken biz olmayı, nefesin nefesimde;
Bir teşekkür umarken sen sınıfta bıraktın…
Çok yalvardım gözünden perdeleri çek diye..
Şu kurumuş gönlüne merhameti ek diye..
Nasip olmadı senden bir ufacık hediye..
Yanımdayken bedenin, kalben benden ıraktın!
Sınamalar kesilsin kabul göreyim derken;
Gönül çelen boynuna gerdanlılar dizerken,
Hayat umutlarımı yüklenip de giderken,
Gözlerinin önünde beklediğim duraktın…
Yalvarırım yenilme inat denen duyguya..
Sen gideli gözlerim dalmaz oldu uykuya..
Yusufu satar gibi atıp gittin kuyuya;
Ben zindana düşerken Züleyhaya çıraktın…
Sınanmanın vadesi son nefese kadarsa,
Ben, bela mimarının parsellediği arsa!
Küçük görme seveni şayet imanın varsa!
Sen aşkın cennetinde gül dikili çanaktın…
Felek senle denedi, sabrı ömre yayıp da..
Başkasına bakamaz gönül gözüm cayıp da..
Gayrı seni dilemek anlaşıldı ayıp da;
Zaten kara bahtımda yüz sürülmez yanaktın…
Kayıt Tarihi : 26.12.2016 02:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Alboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/26/sen-sinifta-biraktin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!