Ay parlaklığını Efendim’den aldı
Güneş O’nun yanında sönük kaldı
Herkes “Gül Yüzlü’nün” seyrine daldı
Gözlere ziya “Sen’sin Efendim”.
Kalbimi Sen’in sevginle doldurdum
Sen’in dışındaki güllerin hepsini soldurdum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
