Sen Şimdi Şiiri - Gülay Çelık

Sen şimdi başkasının oluyorsun ya
Benim kalbim deliniyor
Hudutlarım karışıyor düşman ellere
Gözyaşlarım yanaklarımı yol yapmış yürüyor
Sobasız ev oluyorum
Asker ocağında pusuya düşmüş bir er
Vatanı yağmalanmış ülke
Yağmura hasret bir şehir oluyorum
Sofrada yavan ekmek..

Sen şimdi başkasına ömür oluyorsun ya
Ben zindanlar çiziyorum belleğime
Hüzün merhemleri ediniyorum kalan vaktime
Yangın sonrası köz oluyorum
Bir yanardağ
Hıçkırıkları dinmeyen bir çocuk
Doğuramayan bir anne oluyorum
Kederine çaresiz bir kadın..

Sen şimdi başka bir soluğu değdiriyorsun ya dudaklarına
Ben kahroluyorum her zerrem adedince
Kuytu bir yalnızlığı adıyorum kendime
Yavrusuna yanan bir anne oluyorum
Süreklilikle kanayan bir yara
Geçmek bilmeyen bir sancı
Sokağa bırakılmış bir yetim oluyorum
Avunmalığı olmayan bir hasret..

Sen şimdi başkasına..
Neyse..
Ama nolur!
Onu da beni öper gibi öpme..