Sen Şiir Olsan Şairdi Sevmeler

Sen kapat gözlerini hayal et şimdi
Birde düşün insan için sevmeler nasıl şekillendi
Kaybolan tüm ümitlerin içinde bir el uzansa
Gelse ne yapardın onu düşün düşün şimdi
Bir şekilde yılları katladım koydum valize
Kaldırdım gardolap üstüne hatırlanınca alınsın diye değil
Naftalinlenip saklansın diye belki de
Anlatsam anlayacak hal kalmaz
Anlaşılmak için insan insanı aramaz
Hislerin geçti bölümler var devre devre kaybolmanın şekli bile farklı
İnsanın içinde
Mutlu ol mutlu kal kal hep kendi içinde sevmeleri bir kenara bıraksak bile
Yıldızlar uzakları hatırlatır gözlerin içinde gökyüzünde
Sevda sevdalanmak âlemin içinde

Sen anlat dedin ben senin ayağının altına kelimeler serdim
Yavaş yavaş basma hangi kelimeler anlattı seni
Ayakkabı numarasının izi çıkmasın şimdi
Koşma dur bekle yetişemezsin sevdanın kelimesine
Aşk deyince duran kimler kaldı, kimler kaldı içimizde
Sen yavaş yürü hisler bozulmasın sevdayı sevmeyi anlamayan kalmasın

Bana gelirken iki cümle ile gel ya sev ya sevme sevmelerin için de kaybolan
Sevgililer nerede
Bir öpücüğe dünyayı verdik sever iken kendimizden geçtik acıların katmer olduğu günleri çevirip çevirip tekrar yaşamayı denedik
Bana ölmeyi hatırlatma gülmelerin içinde ne orkideler gönderdim sevmeler çiçek misali aşklar
Sustu kelimeler sustu tüm cümleler susmuşluğumuzla kaldı her bir sözler aklına gelince sevmeyi göster
Sen anlat dedin içinden ben sana söyledim nasıl söylesem şarkı gibi gelme bana
Şiir gibi okumalarım var benim sen şiir olsan şairdi sevmeler
Yüreğim pamuk kaplı bedenim taştan kayadan sağlamdı duygusallığım kelimelerde

İnsanlığım hep bir yerde saklı tutun sana gözlerimden tutun sana ellerimden
Sana söylüyorum bir nefes çek derinden derinden uykusuz gecelerimi bir anlata bilsem

Ağla ağla birde benim için ağla damlalar kayaları bile yok eder zamanla içinin acılığını mı damlaların yıprattığı yanağı mı söyleyeyim izler kaldı
Kalbin içinde sevmek bile acı veriyorsa bir gönül’e dokunma sağdan geç solum zaten yıkılmış bir biçimde