Tepemize çıkardım
Canımın sıkıldığı,çık dediği zamanlarda
Bazen tek bazen bir kişi daha çoğul oluyorduk
Ya bir bira içerdim yada sadece çekirdekle
Süslerdim yerleri taze yenmiş kabuklarıyla
Seyre dalardım istanbulun
Denizine havasına
Havasını seyrederdim rüzgarına kulak verirdim
Bir şeyler söylerdi bir şeyler anlatmak istercesine
Ben anlamazdım
Kim bilir belki seni anlatırdı
İstanbul gösterirdi güzellikleriniki ben görmezdim
Anlatmak istediği sendin belkide anlatışında
Ben yine anlamazdım
Her çıktığımda hayatımdan bir şeyler bırakmak için çıkardım
Yavaş yavaş kabullenerek az olsun acısı diye
İlk çıktığımı hatırlıyorumda gözlerini bırakmışıtım
Bir daha bakıpta aldanmayayım diye
Sonra gözlerimi bıraktım birdaha kimseyi görüpte
Aşk yalanına karışmasın harcanmasın niyetine
Son çıktığımda bira kutumu bıraktım
İçinde bir iki damlada vardı galiba
Erindim içmeye tadı kötü gelmişti nedense
İçinede seni koymaya çalıştım ama
Sen sığmadın aşkım,özür dilerim seni bırakamadım
Yine bana kaldın
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!