Sen Sevmeyi Ne Bilirsin Şiiri - Emre Gülüm

Sen sevmeyi ne bilirsin
Senin derdin gönül eylemek
Benim derdim Leyla'mı beklemek
Aşkı sende bulmuş idim
Ellerin olduğunu unutmuş idim

Sen sevmeyi ne bilirsin
Kapılmışsındır bir deli rüzgara
Ben gidiyorum düşün kara kara
Gözlerimin karası kalbimin anahtarıydı
Beni yaktığın yer kalbimin ortasıydı

Sen sevmeyi ne bilirsin
Son sözün yokmuş bile meğer bana
Yıllarımı verdim umutla sana
Üşürüm şimdi, halimi görsen
Unutmuşum uzaktı gönlün merhametten

Sen sevmeyi ne bilirsin
Vefan yoktu ki sevgime
En iyisi yüreğim sen bir daha sevme
Hatanı anlarsan yanıp kül olacaksın
Herşey için ama bil ki geç kalacaksın

Sen sevmeyi ne bilirsin
Doğrusu ben Mecnun gibi sevmeye çalıştım
Onun da kaderi değişmedi benim de
Mecnun da sevdi bende sevdim kavuşamadım