Sen Sevmeyi Kolaymı Sandın Şiiri - Ozan Can

Sen sevmeyi kolaymı sandın...

Önce gerçek olmalı insan...

Sebepsiz yere verebilmeli sevgiyi...

Onu düşündüğünde, tutamamalı gözyaşlarını...

Elleri boş kalınca üşümeli...onu aramalı...

Gözlerine bakınca görmeli kendini...

Kafasını omzuna koyabilmeli,derin bir iç çekerek...

Sen sevmeyi kolaymı sandın...

Bitmeyen bir türküdür sevgi...

Sevda için ölüme gidebilmek gülümseyerek...

Onun çektiği nefesi çekebilmek ciğerlerine...

O Yokken bile onun gözlerinden bakabilmek hayata...

Sen sevmeyi kolaymı sandın...

Yağmuru bekleyen tomurcuktur sevgi...

Ilık bir bahar sabahında açan...

Bazen deli gibi ıslanmaktır yağmurda...

Kendini kaybedercesine sarhoş olmak

Sebepsizce kahkahaya boğulmaktır onun kollarında...

Onun kokusunu hasretle çekmektir içine...

Zamanın durması için yalvarmaktır tanrıya...

Sen sevmeyi kolaymı sandın...

Sevmek durduramamaktır kendini...

Dağların diz çökmesidir önünde...

Korkuların terketmesidir rüyaları...

Vedalaşmaktır yalan aşklarla...

Hiç yaşanmamış saymaktır geçmişi...

Sen sevmeyi kolaymı sandın....

Beyaz bir sayfaya seni yazmaktır sevgi...

İyi kötü herşeyi sevmek, sana ait olan...

Daha sıkı tutunmak senin için hayata...

Daha fazla mücadele edebilmek fırtınalarla...

Sen sevmeyi kolaymı sandın...

Sevgi bütün ayrılıkları gömüp karanlıklara...

Bütün imkansızlıkları aşıp kavuşmaktır sana...

Sevgi içinde eğer sen varsan cehennemi bile göze almak...

Kış ortasında ateşlerde yanmak...

Sonu gelmez acılara razı olmaktır...

Sevgi bu ömrü...

Sana adamaktır...