Sen sevmeyi bilmiyorsun, aynalarla oynaş ...

Sen sevme
Seven için halinden
Bir zerre hasretme
Nazar etsen, temaşa etmeye
Meyletsen, hiç düşünme bile
Sevmek farklıdır, kalp için azıktır,
Ruhun bizatihi fıtratından nükseden sevdadır

Seven gönül sadıktır
Feda olmaya
Namzet bir hicrandır
Ondan gayrı tasası hasrettir,
Ruhunu meftun den firkattir
O artık başka zaviyelerden bakar,
Asabiyetten arınmıştır, sevgi ecrine adanmıştır

Sevmek heves değildir
Nefsin ihya edildiği
Tatminkârlık bedenidir
Sevgi ve aşk muhabbettir,
Onun vasfında enaniyet edepsizliktir
Ruhi tezahürler, kalbi itminanlar,
Vicdani rahatlamalar hakikattir, rızayı baridir

O’na yabancı olan
En yakınken,
Uzaklığının farkında olmayan
Beden diliyle yaşayan, nefsi
Gereksinimleri için bahaneler bulan
Aşka ve ondan neşet eden sevdaya yabancıdır,
Çünkü kalbini marazlar bürümüştür

Belki sana anlatamam
Ve hatta anlatmak için
Uğraşmam bile hebadır
Lakin düşlerim ve beni icbar eden
Kimi düşüncelerim zorlayandır
Her lahzada nice hikmet ve kısmet
Nefesleri beklemektedir,
Bu bakımdan usanmadım

İnsan severse
Gönül verip, vuslatı için
Seferberse gam değil
Fanilik bedenime mirastır,
Ruhum için vakit evveli ahirdir,
Kahır şart değil
Sevebilmek, bu lütfü ilahiye erişmek,
Çilenin cesametinde tebessüm etmek keder değil