Sen Sevmeyi Bilmezsin

Ben sana sevmeyi öğrettim
Bilmezdi yüreğin
Hissedemezdi,
Masum bir çocuktun aslında kimsenin farkedemediği.
Kaçardın sevmekten
Korkardın.
Ben sana sevmeyi öğrettim
Öyle umutsuzdu ki bakışların
Öyle mutsuz
Yarına uyanmak neyi değiştirirdi
Niyeydi şu doğan güneş
Karanlıktı aydınlıklar.
Ben sana sevmeyi öğrettim
Sarılmanın sıcaklığını duymazdı yüreğin
Özlem nedir bilmezdi
Öylesine aç öylesine açtı ki
Tat verdim sevgime
Aş ettim içine.
Ben sana sevmeyi öğrettim
Bir o kadar da sevdim...
Ama sevmeyi öğrendinde sevilmeyi beceremedin!
Sevmedim diyormuşsun,
Hiç özlemedim,
Gözlerin gülmüyormuş ismimi duyduğunda
Sen anıları silebilirmişsin çoktan
Çoktan boşvermişsin...
Ağladığımda gözyaşlarımı tutmazmış artık ellerin
Omzunda yük olurmuşum başımı yasladığımda
Ellerin ıslakmış tutamazmışsın
Dudakların kilitlenmiş öpemezmişsin bir daha
Ayakların tutulmuş gelemezmişsin
Ben anladım sevdiceğim
Senin kalbin yokmuş
Sen sevmeyi bilmezmişsin...