Sen Sevilmek İle Mutlu Olursun

Bırakma ey sevgili gönül denen bu şeyi, sarıl sıkıca ölum bu canda ebedi,yaraların kabuk bağlar fakat her an o yüreği dağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi,

Sonbahar gelir yapraklar sararır, gönül bu her şeye dayanır, kış gelir gök beyaz ağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi.

Çıkarsın sokaklara yağmurda çamurda, dalarsın insanlara,bakar bakar ağlarsın yaşayanlara,
Yanından geçen arabalar çamur atar paltona, ıslanırsın ya yinede sarılırsın ona,işte oda oyle bir sey gelip gecer ama sen ona aldanma...
Sorarsın kendine ne ettim ben diye,zaman akar gider su misali sadece ardından bakakalirsin, soramazsın kimseye hesabini kitabini,derdini diyemezsin ben ne edeyim diye,ağlamak kenara dursun gülmeyi unutursun,at elindeki kadehi kenarda dursun,sen sevmek ile değil sevilmek ile mutlu olursun...