Herkes
Kendi yalnızlığınla hayır neşir olurlar iken
Kuru
Kalabalıklar da çoğalıyorlar
Ömürleri de habire
Uzuyor
Sanki hiç
Bitmeyecekler gibi,
Sanarsın ki
Bu
Kaderin
Bir yazgısı,
Amma velakin
Aslında kendim ettim kendim buldum misali
Ah bir de farkına
Varabilsek,
Belki
O
Zaman
Ulaşır umutlar göklere
Eser iken yelleri
Serin serin
Yüzümüze,
Ve
Bir el uzanır nihayetinde
Kalpten yüreğe
Adı sevda
Soyadı
Aşk
Lakabı gönül,
Nerden biliyorsun
Öpmeyecek
Mavi kırmızıyı bir daha bir daha
Hiç bıkmayacak
Bir şekilde,
Bırak
O
Sevmesin
Sen sevdiğin müddetçe...
* Berlin, 17.03.2022 *
Talat Özgen
Kayıt Tarihi : 17.3.2022 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/17/sen-sevdigimn-muddetce.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!