Sen Sevdasın Şiiri - İsmail Hakkı Akalın

Yol var gülüm ayrılık var
Bu dağlar
Bu taşlar
Bütün bir diyar
Açar zülfünü rüzgâr
Derin bir boşluğa bırakır ellerini
Bu yağmur yıkar yüzünü
Ay sürer pudrasından gülüm
Dallarım çiçeklenir sen sevdadasın
Dökülür çiçeklerim sen sevdadasın

Böyledir insanlar gülüm
Ilıktır sevenlerin baharı
Ben hayallerimi süslerken seninle
Düşlerin ötesinden bize
Şiirce gülümserdi Tanrı
Azaba düşerim sen sevdadasın
Tatsızlaşır ömür sen sevdadasın
Balta iner gibi incecik dala
İniyor yüreğimin dalına
Acılar ve sevda
Sevdiğim eldir bana acılar sel…
O sel ki,
Şiirlerle yazılan
Bir ömrün hikâyesidir
Oyun değildi hayat
Yeşilsiz yapraksızdı ağacım yalan değildi
Acıyı acıyla bölüştük sen sevdadasın
Geldik gidiyoruz sen sevdadasın

Öyle sıcak kalbim
Yanacak kadar
Tutuşturur beni bir nefes rüzgâr
Ateşe yanar günler haftalar aylar
İğnenin peşinde biter ipliğim sen sevdadasın
Bir kuş gibi uçar gençliğim sen sevdadasın