Sen Sevdamın Mahallesi Yetmez Mi?

SEN SEVDAMIN MAHALLESİ… YETMEZ Mİ?

İlk orada serdim yollara, yüreğimi
Sığınacak bir yürek aradım, İlk orada
İlk orada kaldım çaresiz, boş baktım her yana,
Karşılıksız olsa da, İlk orada haykırdım sevdamı.
Hep; “Neyini seviyorsun bu mahallenin?” diyorsunuz ya,
İşte bu benim mahallem…
Çok güzel cümleler biriktirdim, o mahallede sevdiceğim için.
İlk düz yürüyüp yan bakmayı öğrendim bu mahallede.
Öğrendim bu mahallede İlk uzaktan sevmeyi.
Dalıp dalıp gitmenin ne olduğunu ilk bu mahallede öğrendim.
Dinlediğim şarkılarda, sevdiceğim ve bu mahalle vardı.
Durup dururken ilk bu mahallede gözyaşı döktüm sevdama.
İlk yürek burkulmasını, ilk dünyanın bana daraldığını bu mahallede yaşadım.
Sevdiğimi, ellerini ilk kınalı gördüğüm.
Sevdiğimin duvak taktığı.
Sevdiğimle murada erdiğim mahalle burası.
Sen; Sokaklarında ağladığım, güldüğüm, üşüdüğüm, sevdamı gizlice haykırdığım.
Sevdiğime bağıra çağıra seni seviyorum dediğim mahallemsin.
Sen çocuğumun elini tutup gezdiğim.
Sen benim üç kuşak ömrümsün.
Sen Leyla’mı aradığım, aradığımı bulduğum mahallemsin.
Sen aslında bensin, bendesin, benimlesin, benimsin, sevdiğimsin…
Sen ilk aşkım, ilk kavgam, ilk arkadaşım, İlkokulumsun,
Sen taklacı güvercinlerin semalarında uçtuğu, mahallemsin.
Sen her sokağını defalarca turladığım, sevdama şahit yollarımsın.
“Niye bu kadar seviyorsun bu mahalleyi?” diye sormayın.
Bazen bir mahalleyi sevmek için, bir tek neden yeter bile.
Ben o mahalleyi seviyorum, çünkü sevdiğim o mahalleden.
Yetmez mi?