Sen Serp Külümü Denizlere

Dudağımın çizgisinde adın, özlem külüm
Saçlarının tellerinde kokun, aşkın ölüm
Senin için düştüm yollara, sevdan gülüm
Aç kapılarını Ankara, yardır tek hüznüm

Üflesen sönmez bu ateş, ben üşüyorum
Nefesini sal içime, hasretini çekemiyorum
Bir sana kulum ey aşk, başka sevemiyorum
Al koynuna Adana, sevdanı çekemiyorum

Gel dedin yıllarca, tutuldu nutkum neyleyim
Gülüşün hançer bağrıma, aşkına divaneyim
Mahşerin olsun sevda, sensizken viraneyim
Dola kollarını Antalya, say ki cennetteyim

Mevsimler yapıştı yakama, vuslat bana kaldı
Ummana döndü sevda, içimde kırlar hazandı
Duman sardı dağlarımı, ayrılık pek yamandı
Tükendi hep umutlarım, maziden şiirler kaldı

Darıldım artık yıllara, unuttum aşk sözlerini
Döndüm kuru dallara, özledim ben gözlerini
Yorulup düştüm yatağa, tutamadan ellerini
Bir bulut geçti göğümden, ıslattı bedenimi

Çürüdü dilim baharında, özledikçe kavruldum
Sarardı goncam ayazında, bekledikçe kurudum
Firari atlar gibiyim, kendi kırlarımda kayboldum
Aşk gönlümde derin yara, ah dedikçe yoruldum

Senin için sardım çileyi, çekerim yar ömrümce
Bırak kanasın yaram, el çeksin tabipler bu gece
Ölüm olsun özlem, sen serp külümü denizlere
Mecnunun olayım hep, bekle beni çöllerinde