Sen sensiz, ben sensiz umutlar bile ahen ...

Ey uzak
Diyarda ki
Sessiz yar
Gam etme
Bir gün
Seni duyan çıkar
Umudun solarsa,
Şevk ne işine yarar
En yakından başka
Yarenler can yakar

Kalbin
Neden katıdır
Nazarların fersiz
Ve de suratın asıktır
Sevgi ve muhabbetten
Arîleşen gönül
Kireçleşmiş bir kalp
Aşka mı erişecektir

Hislerin
Ziyadesiyle yıpranmış,
Hal zayıflamış
Ne kadar pencereden
Baksan acı yaşanmış
Bir zamanlar
Seni kimse anlamamış,
Güvenin azalmış

Aşk
Halin demidir
Ruhun muvazenesinden
Nükseden sezgidir
Sır mey anından ülfet
Bahşeden zindeliktir
Nefsin ihyası için değil,
Hakikat için afiyettir

Bikarar olma
Mütemadiyen kuşkular
İçinde cendereye girme
Şüphe et
Ama lakin bilgin,
Sezginle terbiye eyle
Umutların yeşermesi için
Kalbi teslimiyeti
İhmal etme

Her umut
Vaktin tecellisine
Amade olan ve nasiple
İlintili bulunan yakarıştır
Ruhun ve gönlün
Ne kadar en yakına
Yakınsa o nispette
Kabulü şayandır
Kalbinde sevgi
Ve muhabbet edebi yoksa
Zemheri ağıtlar
Kimin umurunda