Sen Seni Sandın Şiiri - Evrim Evrensel

Geçti benim ömrüm, senin ömründe,
Içinde ben idim, sen seni sandın.
Seni bivefanın olmaz umrunda,
Hiçinde ben idim, sen seni sandın.

Damarda seyredip, coşkun akardım.
Kalbin atışında, zirve yapardım.
Bazı görünmezdim, gize sapardım.
Coşunda ben idim, sen seni sandın.

Ağlayanın bendim,Gülsen ne fayda,
Gönlümü zaptettin bir dolun ayda.
Yandım bittim sende, ömrüm hayhayda,
Göçünde ben idim, sen seni sandın.

Hep kandırmak seni, benim işimdi.
Yatıp uyuduğun, sinem döşümdü.
Mah cemal çevresi, hilal kaşındı.
Yayında ben idim, sen seni sandin.

Ruh huzurun Evrim Evrensel idim.
Vizesizdim sende, çok gidip geldim.
Yaşatan canındım, sen seni bildin,
Canında can idim, sen seni sandın.

8.2.2019 beykent-istanbul