Sen seni bil sen seni Şiiri - Durak Yiğit

Boşa uğraşıp durma, tersine akmaz dere
Sen seni bil sen seni, çadır kurma her yere

Atma kendi kendine, çözülmeyen kördüğüm
Sonra kimse inanmaz, budur inan gördüğüm

Azıcık şöyle düşün, yaban bağa atlarken,
Yerin kulağı vardır, suçlarını katlarken

Güneş doğmaz batmadan, ortalık kararacak
Dalda açan her yaprak, elbette sararcak

Birgün yanlız kalınca, suçu kendinde ara
Şunu asla unutma, kapanmaz döşte yara

Mevsimler saçlarını, boyar Sarılı renge
Başlar bedenin o an, yaşamak için cenge

Hayat denen Bahar'ı, biçer Meltem Fırtına
Ellerinle günahı, yüklüyorsun sırtına

Farz et aldın payını, helâl haram demeden
Fırsat kalmaz özüre, ecel gelir emeden

Gördüğün tüm düşleri, eyletsen hayra tabir
Bütün yolların sonu, netice menzil kabir

Fayda etmez yalvarmak, sağlanacaktır denge
Mahşer günü nefsinle, hazır ol orda cenge

Durak YİĞİT - Gönüllerin Şairi
Kocaeli

O gün kimse, kimsenin yerine bir şey ödeyemez
Kimseden de fidye kabul edilmez.