Sen Seni Bil Şiiri - Umut Gürses

Evvel doğru otur edebi fark et
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni
Sabr eden özünü bilecek elbet,
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Başkasının kapı önün toz etme,
Kusur ile kusurlardan söz etme,
Aman adulara belli iz etme,
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Kendini bilmektir farz ile sünnet,
Bilmeyene daim vatanı gurbet,
İyilikten gayri yoktur bir servet,
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Sen seni bilirsen Hüda’da bilir,
Meclisin nur olur dostların gelir,
Ağzından çıkanı sahipli alır,
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Verdiği ikrarı tutmalı insan,
İkrardan dönenle olunmaz meydan,
Kamile kulak ver eyle bir imkan
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Sen seni bilirsen Muhammed Ali,
Cemalin Vechullah yedidir yedi,
Bu meydan arifin getirme yadı
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

Kendini bilenle eyle muhabbet,
Kendini bilmeyen olur muhannet,
Turablık Ali’dir Ali Muhammed
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni

“Fukara” Men Aref sırrı faş oldu,
Bilenler bu faştan muradın aldı,
Bilmeyen daima geride kaldı,
Sen seni bil, sen seni bil, sen seni