Sen Seni Bil.! Şiiri - Kemal Pekin

Sana küfür etsem ne çıkar küfür eden sensin,
Susacağim ki seni sendeki o kurtların yesin.

İyi söz dost kazanır,kötü söz gider sahibine
Hüsrana uğrarsın uğraşma inme işin dibine

Olur olmaza havlarsın,birde üstelik ulursun,
Düşer dedi kodu kazanına kendini bulursun

Taş düştüğü yerde ağırdır, delikanlı sözünde
Küfür edip kalp kırma ki küçülmeyesin gözümde

Milyonun olsa nafiledir dillerin ocaklar yıkar,
İyi bilirsin sen kendini,seni içindeki sen yakar

Dırdır edip dilinle olur olmaz yere ayıp edersin,
Gidersen bu kafayla sen çok dost kaybedersin.

Sen zaten dost değil,sanki bir mahlukatsın,
İnsanlık sana yakışmaz aslında hayvanatsın.

Sabreden derviş muradına ermiş doğrudur
Dünyanın sahibi, ne zengin,ne de fakir oğludur,

Oku sen bunu,yine hayıra yor, bu nasihatı yazanı
Senin gibi nice hamları pişirdi bu gurbet kazanı