Çıktım o gece evden,sana geliyordum.
Sokağın başına kadar geldim.
Uzun uzun baktım pencerene.
Burada olduğumu hissedip acaba cama çıkarmı diye.
Çıkmadın, bekledim bekledim çıkmadın..
Apartmanının önüne geldim.
Zile basıcaktım, seni son kez görebilmek için.
Yapamadım, basamadım zile..
Eski günler aklıma geldi.
Beni üzdüğün, ağlattığın, öldürdüğün günler aklıma geldi.
Oturdum apartmanın önüne ağlamaya başladım.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Sokaktan geçenler bana bakıyordu.
Delimi diye düşünmüşlerdir kesin.
Evet deliydim, sen delirtmiştin beni..
Sen öldürmüştün beni.
Sen ağlatmıştın beni.
Sen, sen, sen..
Elif Hasret
Elif HasretKayıt Tarihi : 20.6.2011 01:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Hasret](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/20/sen-sen-sen-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!