Sen.Sen..Sen... Şiiri - Ceyhan Kayar

kim derdi ben böyle tutulacağım, kim duysa gülerdi biliyormusun,
hemde intikamları alınmışçasına gülerlerdi,
ne sonumuz umrumda nede başı bu sevmelerin,
sanki tarih kadar eskisin bende sanki hep vardın, adını koyamadığım.
hani desemki yasak tatlılığı ordan, yok işte değil hiç bir yasak böyle tatlı
değil,
yada desem ki ilk anların telaşı, bu kalp çarpıntıları ama değil be kardeşim
değil işte geçmiyorki......
doyamıyorum ya sana, sevemiyorum ya gönlümce,
şte eriyip gideceğim böylece.
ve biz yakıp geçtiğimiz ruhların ahını almışşız bence
yanma sırası şimdi bizde.
oysa yakmak da istememişdik ya onları neyse, , , ,
sadece yetimliğimizin, şiirimizin, yüreğimizin
zerrelerini görüp düştüler peşimize.........
unuttum nasıl biterdi şiirler,
en güzel söz en son mu söylenir, neydi?
sözün en güzeli o zaman sana, bendeki kelimelerin en tılsımlısı al işte,
SEN....SEN.....SEN...