Sen Sen Sen Şiiri - Mehmet Ali Yenidünya

Akşam Kalabalığın içinde yalnız değildim
Sen vardın yanı başımda,
Gözlerimi kime çevirsem seni görüyordum,
Gözlerim boşluğa da baksa,orada sen vardın.
Bir ara gözüm takıldı yıldızına,
Hemen yanı başında parlayan yıldıza da baktım,
Ama inan boşluktaki sen kadar,
Aydınlatmadı içimi.
İnsanlar konuşurken senin dudaklarını görüyorum,
İnsanlar kahkaha atarken,
Senin dün üzgün duruşun vardı karşımda.
Bir boşlukta his ediyorum kendimi, sen olmayınca.
Lokmalar boğazıma düğümleniyor.
Hayatın anlamsızlığını düşünüyorum, sen olmayınca.
Sen, sen, sen varsın hep karşımda.
Sensiz hayat olmaz olsun,
Sen gönül dostum, sen dostum sen arkadaşım,
Sen eşim, sen sırdaşım, sen her şeyimsin.
Sen ömrümde yaşadığım ve yaşayacağım en güzel şeysin.
Sen gönlümdeki Sultan, Sen derdimin ilacı,
Sen ekmeğim, aşım,
Susayan dudaklarıma bir damla suyumsun