Sen,Sen,Sen Şiiri - Şebnem Ezik

Sen,
Ürkek çekingen,
Hayatın dalgalarında,
Kanadı kırık,güvercin.

Sen,
Kısır döngü,kaderinde
Girdaba kapılmışsın.
Meçhule demir atmaktasın.
Limanlar boş,karşılayansa hiç yok.

Sen,
Doğan güneşin,
yıkanmış,gecenin karanlığında.
Babilin asma bahçesi gibiydin
bir zamanlar
Ey dost.
Kemerlerini oluşturan,
güven halkaları artık yok.

Sen,
Billurdan atan kalbine,
Gem vuramayan.
Sebepsiz gülüşlerinde,
Akşam sefaları açan
SEN,SEN,SEN

Yoksun artık,
Yosunlaşmış ruhunda
kaybolmuşsun.

Hadi ha gayret,
Kendi yüreğine sığın,
Hazar zamanı olsun,
Küstüğün hayatın.....