Güllü çemenli gönül tarlalarımı, döndürdün bozkıra.
Elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi, ağlattın beni hıçkıra hıçkıra.
Benim, çar naçar perperişan olmam çok mu hoşuna gidiyor senin?
Helal alın terim ile sana hediye aldığım, altın gerdanlık, döndü bakıra.
Beni sana kavuşturan her yolumu, sarpa sardırdın.
Seni şeref konuğu ettiğim, sana sevdalı bu gönlümü, ikiye ayırdın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta