Güneş her zaman olduğu gibidir...
Araya giren bulutlar saklar onun yüzünü.
Göremediğine kızmak kolaycılık değil mi?
Anlamaya çalışsan biraz, koysan onun yerine kendini...
Ve bazen de görmesen, görmezden gelsen gördüklerini...
Saçlarına düşen aklar, seni bilge adam yapmaz,
olduğun yerde kalıp, aynı yerden izlemişsen hayatı,
Aydınlığı beyaz, gölgede kalanları siyahla ifade edip,
görmezden gelmişsen renklerin harmonisini,
Neş'e ye düşman ettiyse olumsuzluklar seni,
iğnelemeye başlamışsan,
bir zamanlar dost bildiklerini,
O zaman sor,
sorgula dostum kendini...
Kayıt Tarihi : 9.5.2005 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Durmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/09/sen-sen-ol.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!