Sen.. sen... hep sen..
Düşümde! ! bana bakıyordun! ! !
Yüzümü yırtarak akıyor yüzün,
hüzün kokuyor gözlerin.
Göz yaşlarımla doğurduğum hayalin parçalıyor avuçlarımı.
Nere dönsem, nere baksam sen.. sen... hep sen....
Hasretin akıyor başımdan sırılsıklam! !
Dünüm, günüm, gecem, gündüzüm sen.. sen.. hep sen....
Yaşamın büyüsünü gözlerinden öğrendim
Acım, sancım, sevincim, ilacım, üstüm başım sen... sen.. hep sen..
Kayıt Tarihi : 29.8.2007 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/29/sen-sen-hep-sen-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!