Sen Sen Diye Şiiri - Said Efe

Bulutsuz ay gibi, parlar didârın,
Yâd ellere gitme, yârenden dinle.
Çağırır dururum, Can-ı Gönül'den,
Sevmekten uslanmam, yârim sen diye.

Ey gönül onu hep, hep sende buldum,
Uzak diyarlardan, sesini duydum.
Sanadır bu nîda, sanadır şeydâ,
Sevmekten usanmam, yârim seninle.

Yüreğimi büktüm, bekledim durdum,
Gaflete düşmedim, sen yoksun diye.
Uyudum uyandım, hep seni gördüm,
Sevmekten uyanmam, yârim sen diye.

Gönlüm seyrân oldu, gönlüne daldım,
Sana müştak oldum, kalbime yazdım.
Gönül seni andı, aşkınla yandım,
Sevmekten utanmam, yârim seninle.

Kelimelerin anlamları:
Yâd: Yabancı.
Yâren: Dost.
Nîda: Seslenme, çağırma, haykırış.
Şeydâ: Tutkun, divane.
Gaflet: Nefse kapılıp sevgiliyi unutmak.
Seyrân: Bakıp görmek.
Müştak: Arzu ve iştiyak gösteren, istekli.
Yâr: Sevgili.

(5 Şubat 2012 Pazar, 20:27)