**SeN Şehrime Düşmüş Ay İşığı Ben Hayali ...

bir günü daha söndürdüm kültablasında...
paslı bir makas gibi yalnızlığım...bu karanlık boşluğu kesmiyorsun işte..
uzadıkça uzuyor geceler...ve zaman sinsi sinsi ilerlemekte...
Gelip yüreğimin perdelerini aralasan...bu soğuk havayı söküp atsan...
çıkarsan şu sırtıma saplanan bıçağı...
pansumana değil sana ihtiyacım var!

hangi köşeye saklansam gölgen vuruyor yüzüme..
sokaklar çıkmaz...sokaklar serseri hüzne sarılı...
sağır olmak istiyorum ama ne mümkün şehirde yankılanıyor sesin...
bastırmaya çalıştıkça bu uğultuyu kulaklarımı tırmalıyor...
kaldırımlara düşüyorum sesimi...
sensizliğin üstüne basıyorum ayaklarım uyuşuyor...
kaçmak istiyorum ama ayaklarım prangalı...
susmak istiyorum ama yüreğim soluksuz konuşuyor...
içimde telaşlı düğümler...
ki sen öğrettin ayakta dik durmayı akmıyorsa gözyaşlarım tutuklandığı için değil
sana dokunmaması için sevgilim...
seni sevdiğimde öğrendim sessiz çığlıkları...

yokluğun kuşatıyor dört bir yanımı...sensizliğin hüznü
kokuyor bu şehirde...anlamıyor musun hasretin can yakıyor...

işte yine kana kana içiyorum AŞK şarabından başım dönüyor
sarhoşluğundan...usul usul dökülüyor dilimden SEN'li nağmeler...

AŞK bana geldiğinden beri
adı sen anlamı sen
özlemi sen mutluluğu sen
umudu sen hayali sen oldu...

sen AŞK oldun
ben sana AŞIK OLDUM!

zamanın nasır tutmuş bir iklimindeyim
geçmeyen zamanın akrebine ve yelkovanına
yükledim hasretimi...
ayaz vuruyor yollara
sense içimi ısıtan ateş parçası
gülen gözlerin düşüyor puslu yalnızlığıma
gülüşün aydınlatıyor karanlık ücralarımı
geceme düşmüş çiğ tanesisin
ıslatıyorsun kurak topraklarımı
yine dokun bana varlığınla sarhoş olayım
sen gecemi teslim alan yüreğimin militanı
ben satırları titreyen acemi şair
sen şehrime düşmüş ay ışığı ben hayalinin ayyaşı...