sen bu şehirden
gittiğin vakit
ister pazartesi akşamı olsun,
ister gecenin bir yarısı
hisseder tüm caddeler
yokluğunu...
sen bu şehirden
gittiğin vakit
seninle beraber gider
şehrin tüm huzuru...
sen bu şehirden
uzaklaştığında
öksüz kalır
tüm çiçekler ve kuş cıvıltıları
kanat sesleri
sen bu şehirden
gittiğin vakit
şiirler yazılır
pencere önlerinde
ardınsıra el sallanır
geri dönersin diye...
sen bu şehirden
gidiyorsun ya!
bak nasıl çarpıyor
hüzünle kalp atışları
nasıl düşüyor
yanaklardan
tuzlu gözyaşları...
sen bu şehirden
ayrıldığında
yani kilometrelerce
uzaktasın ya
geçmez artık zaman
çıkılacak her yokuş
daha bir zor gelir
her an...
gittiği zaman bu şehirden
Seni tek anlayan...
Kayıt Tarihi : 30.7.2012 12:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her otobüs götürür yolcularını bir yerlere geride birilerini bırakarak gittiği yerde bir bekleyene...
![İsmail Özabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/30/sen-sehirden-gittigin-vakit.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!