akşam kızıllığında bir günün
bir otobüsün en arka koltuğunda
ayrılmak bu şehirden, senden
otobüsün kalkışını beklemek
üçüncü peronda
muavin bağırırken içini çekmek
ağlamamak için verdiğin sözü tutmak
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




gecenin teslim alması anılarını
ve tüm sevgini örtmesi hiç bir ışık bırakmadan
geriye kalan sahte ışıklar ve tek bir ağaç
üzerinde sevgini taşıyan
yüreğiniz daim olsun...
selam ve saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta