Sen, sanma, ben, çok şâd-ı mânım, hep perîşân hâldeyim
Sînem’ i, hicrânın yakar, hiç bitmiyor yalnızlığım
Cânâ, mecâlim kalmamış sabrım tükenmiş neyleyim.
Sînem’ i, hicrânın yakar, hiç bitmiyor yalnızlığım
Müstef'ilün / müstef'ilün / müstef'ilün / müstef'ilün
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta