Sen Sandım Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Geldi hasret oku, saplandı gönlüme
Gözleri ahımı duyar sandım
Başım eğildi, durdu mihmana
Meğer cellad imiş, ben yar sandım..

İnce, narin, elleri gül kokar
Ayırır zülfünü bir tel takar
Dalından usul usul inen yapraklar
Meğer hazan imiş, ben bahar sandım..

Gülüşünde naz var, öfkesinde inat
Terinden Dicle doğmuş, yaşından Fırat
Gözleri cennet, kirpiği sırat
Düştüğüm gamzeyi ben mezar sandım..

Ne feryat bu ne figan ne ağıt
İstersen bin parçaya böl, dağıt
İşte sen de kalem işte kâğıt
Siler bahtımı yeniden yazar sandım..