Sessizce süzülüp düşüyor sanki
Bir yağmur damlası, bir yaprak günler
Şimdi yaşadığım öyle bir an ki...
Kim bilir nerede şen-şakrak günler...
Ben miyim kederden, dertten sıkılan
Garip yüreğine elem sokulan
Onlardı ruhumu hep mutlu kılan
Kim bilir nerede şen şakrak günler...
Sanmayın unuttum, aramıyorum
Sanmayın görüp de saramıyorum
Bir türlü yanına varamıyorum
Kim bilir nerede şen şakrak günler...
Onlar mutluluktu, onlar umuttu
Vefasız mı çıktı, neden unuttu?
Yoksa her birini zaman mı yuttu?
Kim bilir nerede şen şakrak günler...
Hepsi hâyâl oldu, gitti sanırım
Şimdi yalnızlıktan çok utanırım
Şöyle bir uzaktan görsem tanırım
Kim bilir nerede şen şakrak günler...
31.01.2006
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 13.3.2013 03:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Nazlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/13/sen-sakrak-gunler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!