Ağlamak güzelmiş,seninle öğrendim.
Yağmurun denizle buluştuğu yerde, sokak lambalarının altında
Şen şakrak gecelerde,dost sohbetlerinde
Ellerinde can veren bir kar tanesinin çığlıklarında öğrendim...
Cam kenarında gözlerin uzaklara dalarken
Aynalarda, geçen her gününe kahrederken öğrendim.
Nedensizce yaşadığımı öğrendiğim zaman
Sensiz geçirdiğim her güne lanet ederken öğrendim.
Uzanıp yatağıma, yorgan altlarında sessizliğe boğulduğumda öğrendim.
Ağlamanın ne olduğunu ben çok iyi öğrendim
Sen sakın ağlama...
Kayıt Tarihi : 19.5.2013 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!