Sen Sağol Fatoş Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

Bir zaman gönlümde yaktığın ateş,
Sayende küllendi sen sağol Fatoş.
Gönüller şehrinden kovduğun güneş,
Bahçemde güllendi sen sağol Fatoş.

Yıkıldı temelim çöktü direğim,
Gayrısı ben kime, neye gereğim?
O ahraz bildiğin suskun yüreğim,
Sayende dillendi sen sağol Fatoş.

Bir zaman bu gönül sana tapandı,
Uğrunda her şeyi şartsız yapandı,
Hicran mektubunun zarfı kapandı,
Cevrinle pullandı sen sağol Fatoş.

Bir anlık gaflete erdirdin beni;
O hoyrat ellere sürdürdün beni;
Bir zalim avcıya vurdurdun beni;
Aşk zehrin ballandı sen sağol Fatoş.

Yeşil gözlerinin yaşına kandım,
Tıpkı beni gibi sevecek sandım,
Cehennem ne demek beteri yandım,
Aşk narın yellendi sen sağol Fatoş.

Yanmaktan değil bu gönlün korkusu,
Böylesi ateşe neylesin ki su?
Bir bilsen ellerin dedi kodusu,
Kırk yerden dallandı sen sağol Fatoş.

Nesimi'n bir dese duygusuz serler,
Halime gülerler delisin derler,
Bir zaman mazide yaşanan yerler,
Üstüme çullandı sen sağol Fatoş....