Şehrimin kuytularını terketmişsin sen,
Benden bihaber düzlüklerdesin yine.
Gözün alabildiğine uzaklara bakıyor,
Başını bile çevirmiyorsun kestirme gidilecek umutlara.
Bir sessizlik çarpıyor yüzüme,
Bir enstürimanın en yüksek perdesinden sesleniyorum sana,
Lâl eden acizliğimi itiyorum bir kenara.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta