Sen Ruhumdaki Ahir Cennet

Sen Ruhumdaki Ahir Cennet

Karanlığın o safir taşlarında ilerlerim sana baktıkça
Aynı anda bir kısrak sularımı toynaklar düşlerimde
Kimsin diye soramadan henüz, kiminsin der yüreğim!
Bir ben söyler, bir ben duyarım güzelliğinin titreşimlerini
O tanrısal bakışlarındaki içli vefaya gizlenir, şiir olurum

Kelimeler susar, sözler yetersiz kalır ve içimdeki filizler sürgüne durur
Güzelliğinin devasa pınarlarında aşkı yudumlamak harlı bir şölen olur
Sen o efsunlu âşıkların içerisinde ihtişamlı bir peri gibi süslersin kâinatı
Çok uzaktaki dağların zirvelerine çıkarak senin için açarım avuçlarımı

Işıkların göğsünde inleyen sürgün yüreğimdir, susar tüm içtenliğiyle
Sığınağım olur rüzgâr, okşanası yelelerinle örtersin tüm uzuvlarımı
Hangi duvardan atlasam acır dizlerim, bir tek sen olursun bastonum
Hangi iklime yürüsem yorgunum, sen olursun doyumsuz yolculuğum
Hangi suya eğilsem seni görürüm, sensin dilimdeki serin doygunluğum
Sen ruhumdaki ahir cennet, sen güvercinim, aşk bakışlı reyhan duruşlum

Dursa zaman seninle, akan kanlar bitse, yer yeksan olsa bir tek sevgiyle
Üzüm bağlarını talanlasa insanlar, kâinat mutluluğun sırrını yudumlasa
Gece gündüz aşkın yağmurları yağsa, denizlere aksa tüm olumsuzluklar
Hayat ruhunu dinlese bir ömür, sükûnetin anahtarları atılsa sonsuzluğa
Kaderimiz olsa aşk, dilimizdeki mırıltıların tek sebebi anı yaşamak olsa