Uyan bacım uyan, ben geldim
Alıştığın yüzümdeki tebessümle değil,
Kanayan yüreğimin yağmuruyla geldim.
Al yazmam, sevinçle koşan ayaklarımla değil,
Karalara bürünüp, dermansız kalan düzlerimle sürünerek geldim.
Usulca ipek saçlarını okşamaya değil,
Tırnaklarımla üstündeki toprağı kazmaya geldim.
O pembe yanaklarından öpmeye değil,
İsmin yazılı taşa yüzümü sürmeye geldim.
Kalk bacım kalk, bak kimleri getirdim.
Yanaklarında güller açan cıvıl cıvıl yüzleri değil,
Küçük yürekleri hasretinle kavrulan bebeleri getirdim.
Okşa saçlarını eskisi gibi, sar sıkı sıkı
Hiçbir kucağın ısıtamadığı bedenleri getirdim.
Anne diye haykırsın dilleri, yerden kalksın gözleri
Dillerine anne yasaklanan, boynu bükük yetimleri getirdim.
İsyanım yüreğimin ateşinden,
Bağırmam çaresizliğimden, seni çok özlediğimden
Aldırma bana, sen rahat uyu bacım.
Emanetlerin başımın tacı,
Gözümden saklar, öz evladımdan ayırt etmeden bakarım
Gözün arkada kalmasın, mekanın cennet olsun.
Sen rahat uyu bacım rahat uyu…
İzzettin AKYAPI
Kayıt Tarihi : 21.2.2015 13:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Akyapı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/21/sen-rahat-uyu-bacim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!