Bu gün sen...seni benim zihnimde öldürdün.
Bende acı,tatlı - küskün,barışık - kederli,mutlu.
İlk günden bu güne yaşanmış ne varsa anılarımızın hepsini.
Bir dağarcıkta toplayıp,gömdüm yüreğimin en derin yerine.
Yüreğimi ne yaptım diyemi soruyorsun? Söyleyeyim
Duygularımla birlikte göğüs kafesime kapattım.
Aşkımızıda kapılarına gardiyan yaptım.
Sonrada oturup bir köşeye ağıtlar yaktım.
Biliyormusun ey sevgili sen neler yaptın neler.
Gider ayak darbeler üstüne darbeler indirip,
Biçare gönlümü inceden ince sızlatıp kan ağlattın.
Bu haldeyken bile ben ölenin ardından dua gerek deyip.
El açtım semaya yalvarıp yakardım bizi yaradan mevlaya.
Ey rabbimiz sana emanet ediyorum bal gözlü sevgilimi.
Saf aşkımız adına bağışla bizi,onun sevdiklerini ve seveceklerini.
Gideceği yerde iyi karşılansın,hoşgeldin deyip şefkatle kucaklansın.
Güle...güle git canımın içi.... gözün arkada kalmasın
Hiç merak etme sen bendeki yerini kimse almayacak.
Kalbimin sahibi sensin orada ila-nihaye tek sen olacaksın.
Huzur içinde başın dim dik yürü çünkü sen rabbime EMANETSİN.....!
17.Eylül.2013
Bünyamin BoyKayıt Tarihi : 17.9.2013 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzun zaman sonra okuduğum yine güzel bir şiir.
şiire olan sevgiyi coşturucu mısralardı.
duygusu ve anlatımı ile etkili bir iz bırakıyor okuyucuda.
tebriklerimle şiire ve şairine.
sevgi ve huzurla kalın efendim...
TÜM YORUMLAR (7)