Bu çağın, bu âlemin insanı mı sanırsın
Kendini; kahırlanma yoksa fena yanarsın...
Çıkarının kölesi, kısır döngüye tutsak
Olmayanları bilsek ve bir arada tutsak...
Kendin gibi vefalı, dürüst, içten sanırsın
Herkesi; geç bunları, sadece yanılırsın...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta