Ellerim vıcık vıcık ter.
Gözlerimde gün doğup doğup batıyor,
Bende bir ızdırap ki sorma,
Ama işte bu en büyük sırrım,
Dudaklarım gülüyor değil de,
Sen öyle san...
Varsın ne olursa olsun; gül sende,
Bunların hepisi gelir geçer,
Biliyorum kanım ondan kuruyor yüreğimde,
Alnımda oyuk oyuk iz,
Gülmemden olmadı onlar da,
Sen öyle san...
Gürül gürül bir su çağlıyor düşün.
Bahar üstüne olsun,
Gün vurmuş kar erimiş üstü köpüklü,
Gözlerimden ağırı,
Yıykıyorum yüreğimde seni her günün ilk ışığında.
Sen öyle san...
Söylemek istiyorum sana her şeyimi de,
Ama bir türlü olmuyor.
Yeniden bir güç alıyor
Yeniden susuyorum böyle.
Diyemiyorum((Seni çok seviyorum)) diye ama,
Sen öyle san... 01.02.1989
Kayıt Tarihi : 8.4.2006 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/08/sen-oyle-san-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!