Acımadı ki hiç diyemiyorum e çocuk oyuncağı değil bu ayrılık
Ağzıma bile almıyorken duymaya nasıl gücüm olsun adını ne yazık
Kıyamıyorum ki yinede hiç bilemiyorum nereye varır bunun sonu
Koyamıyorum ki yerine bir başkasını kimse doldurmuyor boşluğunu
Kara kalemle çizilmiş bir tablo sanki tüm anılar tüm olanlar içimde
Ara ara silinmiş ama biliyorsun orda öylece duruyorlar işte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta