Kuzeyden esen bahar yeli gibisin.
Hafiften esen ilkbahar rüzgarısın.
Üşüdükçe ısınmak için çabalayan sen,
Sen o sun işte sevdiğim, sen o sun.
Ne söylesem, ne anlatsam dünyada boş.
Bozkırda koşuşan atlar gibi hızlı olsan, ne hoş.
Bulutlara çıksak, seninle olsak, sarmaş dolaş.
Sen o sun işte sevdiğim, sen o sun.
Misket tanesi olsak ta yuvarlansak şu alemde.
Zümrüt ormanlarda saklambaç oynasak.
Dünyaları ayağına sersem de kalır ağır aksak.
Sen o sun işte sevdiğim, sen o sun.
Kucak dolusu samimi sözler söylesem.
En derinden gelen saf, temiz duygular sunsam.
Ulaklarla, kuşlarla sevgimi ve aşkımı göndersem.
Sen o sun işte sevdiğim, sen o sun.
Güzellikleri, sevinçleri, mutlulukları tatsak.
Hayalleri, idealleri, hülyaları beraber yaşasak.
Güllerle, yaşam dolu bahçelerde dolaşsak!
Sen o sun işte sevdiğim, sen o sun.
Beraberce bu dünyadan göçüp de gitsek.
Adıyaman
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 6.6.2006 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!