İçimde deli taylar koşmakta anatolia! Nekadar muazzam bir sevdaymışsın oysa. Her bir köşem sen doluyor ve o hiç eksilmeyen aşkın, dağları aştıkça daha da hınça hınç artıyor, şimşekler çaktırıyorsun saç uçlarımda, içten içe doğduğun gönül coğrafyalarımda.
Sen kokayım her çiçeğin tomurcuğunda, her kanadı kırık kuşun yuvasında yakılan nazik ağıt, her incinmiş gönlün otağında bestelenen o ince inilti, ben olayım!
Sen oluyorum anatolia!
Dikenlerimi senin için içime çekip, kendimi kanatıyor kendimi ağlatıyorum da sana buselerimi yolluyorum. Ben sen oluyorum!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta