Sana inanmak,
Seni yaşamak!
Umuda beş kala canı cehenneme bütün bildiklerimin...
Kocaman bir denizde,
Sonsuz kum çölünde
arıyorum yolumu...
Ya da bulamıyorum aramaya koyulduklarımı!
Bir orada bir burada...
Bu korkunç boşlukta,
Adına hayat dedikleri bu sekiz bilinmeyenli denklemin tam da ortasında;
dört yanım kum,alabildiğine soğuk ve boğucu!
Kahretmesin;
Bende de gidiyorum,
Sana doğru akıyor sözde sanatkar dillerim,
Heyhat! ben sen oluyorum...
Kayıt Tarihi : 20.12.2023 08:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonsuza kadar bin yeminle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!