İçimde bir sızı her seher vakti ,
Odama bir hüzme sen doluyorsun
Ne zaman gitse elim kaleme ,
Satırın öznesi sen oluyorsun.
Kokular saçıyor bir hanımeli
Bir nefes ötemde sen kokuyorsun
Kafamda tuhaflık gittin gideli
Hayale gerçeğe sen doluyorsun
Mavi bir hayale dönerken ahhhlar
Yaş değil gözümden sen akıyorsun
Seni elden değil kendimden saklar
Gizlediğim sırrım sen kalıyorsun
Adımlarken sensiz boş sokakları
Bu şehre kar değil sen yağıyorsun
Göğümde mazinin kırlangıçları
Süzülüp ufkumda sen uçuyorsun
Bir hüzün ikliminin kış ayazında
Ruha cemre değil sen düşüyorsun
Ritmini kaybetmiş kalp atışında
İçimde kan değil sen akıyorsun.
Kayıt Tarihi : 8.8.2020 22:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hfe Hfe](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/08/sen-oluyorsun-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!