Sen Oluyorsun Şiiri - Ali Sinkay

Bir şiire başlar gibiyim,
Başı da, sonu da savruk,
Vurgun yemiş seher yeli gibi,
Şehrin ışıklarında,
Beyaz, solgun ve ölümcül
Griye dönen bedenimde,
Bir zombiyim,
kemikleşmiş ellerimde
Özlemle, kanıyor kalbin
Vampirler diş biliyor,
Doğan Geceye meftun

Gökyüzünde aslan var,
Karşısında balık,
Arada kalmış, bir başak
Batıya kayıyor,
Doğan geceye inat...

Bir sesleniş sızıyor parmaklıklardan,
Bir beraat, bir müebbet,
Kağıtta kalıyor masumiyet....

Ocakta ateş titriyor,
Buharı titrerken çayın,
Firavunlar kalkıyor mezarlarından

Gözler dolusu yağıyor yağmur
Niagara oluyor, akıyor bulutlara,
Sonra bir kelebek,
Bir çiçek
Ve sen oluyorsun dakikalar sonra...
Kitapta satır, Şiir de Mısra
Doğan ay, batan güneş
Sen oluyorsun
Herşey bitiyor
Yine sen oluyorsun...

"Love is the flower of life,
and blossoms unexpectedly"