Gün batarken güneşin kızıllığı
Vuruyor penceremden içeri
Bir kış günü gelen davetsiz misafir gibi
Gülümsüyor ve evine dönüyor
Bir trenden çıkan duman misali
Sarıyor soluduğum havayı
Her konuştuğunda çıkarttığın nefes
Buluta karışıyor sonra
Yağmur olup düşüyor başıma
Kar oluyor, çise oluyor...
Sen oluyor baktığım her erkek
Sen kokuyor her çiçek
Gözümden akarken yaşlar
Biçarelikten sensizliğe
İnci oluyor yaşlar ve içinde yine sen...
Sevim Atan
09.12.1999
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)